Sana ihtiyacım vardı

Sana ihtiyacım vardı

Sana ihtiyacım vardı benim dünyada Beni anladığına inandığım
Dost, arkadaş, sevgili, sırdaş her şey.
Bildiğim tek insandin sen.
Hayatımın içinde, yanım’da olmasan’da,
Var olduğunu bilmekti önemli olan.
Bir yerlerde beni düşünen, seven, koruyan,
hayatta tutmaya çalışan.
Bir canın varlığıydı anlamın.
Hayatın seslenişiydin, yaşamalısın diyen.
Öyle bir güçtü’ki seslenişin:
Hani iyi olmalısın dediğinde dinerdi acılarım.
Sen istediğin için gülümserdim hayata, Canımı yakan en dayanılmaz ağrılarım geçerdi,
Dinerdi aniden sebepsiz akan gözyaşlarım,
Kısaca her şeydin sen.
Her şeyim’din.
Öyle işte..

Derin bir gıcırtıyla aralanır
Boyasız,cilasız, dirliksiz ahşap kapı
Ellerime dokunur sarmaşıklı bir gül bahçesi
Bir avuç ipeksi gökyüzü
Baharlar dikiyor göğsüme mavi atlastan
Kıyıda köşede börtü böcek.
Öyle bir baktım da
Öyle böyle değil yüreğim,
Ah o oylumlu tutkular var ya
Yüzümden gelip geçti birden
Mavi , yeşil, kırmızı bir derinlik boşaldı
Çat kapı açılır bir sarhoşluk başlar
Köpük köpük olur da yürür
Son cemrelerin düştüğü yere.
Ah o sevişmeler.
Ah o tutkular var ya
Bir şiir yontar yüreklere
Ateş böceği,nden
Bir ışık öğütür yıldızlardan
Yüreği kelepçeleyen bakir hüzünlerden
Büyülü bir yeşile boyalı
Bir avuç mavi hayal çalar yüzüme.
Şafak yakın
Kim dokunduysa yılldızlara
Yüzüme çakılı kalmış bir gonca
Kapıyı azıcık aralar sabah
Mavi bir ırmağın dalgın koynundan
Uykulardan uyanır kırlangıçlar
Dallarda tomurcukları
Siler süpürür tüm kaygıları
Sarıp sarmalar çiçekleri sepet sepet.
Ah o tutkular var ya, ah o tutkular
Derin gıcırtılarla açılan kapılardan
Kaç kere geçtik
Burada kaçıncı geceyi eskittik ,
Herbiri ayrı bir öykü kusan şiirlerden
Kaç uykusuzluk yazdık
Kaç yıldızsız akşamlar yırttık
Sol yanımızdaki acemi aşkları
Kaç zaman emzirdik
Kaç kere
Isıttık nefesimizi
Isıttık nefesimizi…!

Sana ihtiyacım vardı