Şiir ve Yaratıcı Düşünce Günü - şiir sohbetleri - günün şiir
Şiir ve Yaratıcı Düşünce Günü
19 Nisan “Şiir ve Yaratıcı Düşünce Günü” şiire hayat verenlere, onu hissedenlere, sevenlere ve sevilenlere kutlu ve mutlu olsun….
Bazıları şiir sevmez, çünkü onların yaraları yoktur, yaraladıkları vardır.
“Attila İlhan”
Şiir, anayasaya aykırıdır; doğanın ahlakı kovduğu yerdedir; yasadışıdır.
“Cemal Süreya”
Sevgisizliğin dayatıldığı coğrafyalarda aşk şiiri yazmak bile başlı başına baş kaldırmaktır.
“Cahit Zarifoğlu”
Bilirim kim dokunsa şiire eline bir kıymık saplanacak.
“Didem Madak”
Şiir, kurşun rengi dünyayı mavileştirir açmayan güneşi açtırır, yağmayan yağmuru yağdırır. İçimize dışımıza…
“Oktay Akbal”
Şairlerin neden şiir yazdıklarını, pelikanların yavrularını neden kanlarıyla beslediklerini anladığım gün anladım.
seni seviyorum diyorsun
şiirler yazıyorsun beni ağlatan.
yine de iyi düşün,
dinle yüreğini,çok iyi dinle…..
gücüme gidiyor
bu iki kelimeyi bu kadar çabuk tüketmen.
aşk bu, şakaya gelmez.
onu bir kurşun atımı zamana sığdıramazsın.
“seviyorum,ölüyorum” diyorsun yana yakıla,
anlasana,böylesine çabuk seversen,
unutman da zor olmaz,öyle değil mi?
bence sevmek;bu kadar kolay değil,
sevdiğini bir kitap gibi okuyup,
yine satır aralarına geri dönmektir sevmek.
aşkını bir şiir gibi yazıp,
bir türlü son dizeyi bulamamaktır.
“sensiz günler geçmek nedir bilmiyor
ve beklemelerdeyken seni,
yalnız günler değil,ben tükenmekteyim”
diyorsun….
sakın böyle sözler söyleme.
ben bu sözleri daha önce de duydum,
söyle;çamurlu bir nehir gibi akıp giderken zaman,
sen benimle çoğalabilecek misin?
seninle olmamı değil,
sende olmamı isteyebilecek misin?
sevgiye,kutsal aşka inancımı yitirmişim ben..
paramparça olmuş yüreğimi onarabilecek misin?
sor kendine;
her şeyin acımasızca tüketildiği yaşamda,
ölümsüz sevgilere inancın var mı?
yıllar boyu nadasa bırakılmış gönlümün çorak tarlalarına ,
sevgi tohumları ekip;
sabırla, inançla bekleyebilecek misin hasadı?
taşıyabilecek misin yılların yükünü?
açabilecek misin yıllarca kapalı kalmış paslı demir kapıları,
ellerin kanayacaktır,belki de yüreğin…
dahası,kırabilecek misin beni tutsak eden,
elimi kolumu bağlayan zincirleri.
buz tutan duygularımı ısıtabilecek mi sevgin?
kirpiklerimin gölgelediği hüznü,
bir bakışta silebilecek mi gözlerin?
kapkara olmuş umutlarımı,
yeniden aydınlatabilecek mi gülüşün?
Günbatımlarının hüzünlü yalnızlığında
ellerimi tutup,
hiç bırakmamacasına,
hep yanımda olabilecek misin?
Ağaran saçlarıma rağmen,
sevebilecek misin beni?
Yalnız tenime değil,ruhuma da dokunabilecek misin?
“Evet” diyorsan;varsa böyle sevmelere cesaretin,
belki ben de sevebilirim..
her şeye rağmen beceremezsem sevmeyi,
“sen mutlu ol yeter bana” diyebilecek misin?
