NE AĞLARSIN BENİM ZÜLFÜ SİYAHIM

Türkülerimiz özümüzdür. Çünkü türküler ihanet etmez insana. Çünkü özü şiirlerden gelir.NE AĞLARSIN BENİM ZÜLFÜ SİYAHIM
Şiirin özü şairlerden, şairin özü halktan gelir. Türkülerimiz en temiz yanımızdır.
Bu anlatacağım türkü hikayesi Aşık
Daimi’nin karısına yazdığı bir şiirin türküye dönüştürülmüş halidir.
Aşık daimi’nin Kazım isminde bir oğlu vardı.
O kendince doğru olanı yaparken, bir çatışma sırasında vurularak öldü. Kazım’ın annesi çok üzüldü, içine kapandı. Yemiyor içmiyor kara kara düşünüyordu. Karısının çok üzüldüğünü gören Aşık Daimi, bu türküyü karısına yazdı:
Ne ağlarsın benim zülfü siyahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Göklere erişti feryadım ahım
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Bir gülün çevresi dikendir, hardır
Bülbül gül elinden ah ile zardır
Ne de olsa kışın sonu bahardır
Bu da gelir bu da geçer ağlama
Daimiyem her can ermez bu sırra
Eyüp sabır ile gitti Mısır’a
Koyun oldum ağladım ardı sıra
Bu da gelir bu da geçer ağlama
ÂŞIK DAİMÎ Ölüm yıldönümünü
Anısına Saygıyla ve rahmetle

seni sevdim sana yandım

Beni bir gün sevecektin de neden söylemedin
Bana kalbimdeki tahtın yeri boşken demedin
Seni gördüm seni sevdim sana yandım seninim
Beni bir lahzacık olsun niye hiç özlemedin
Beni sevdiğin halde neden başını eğdin
Bana olan sevgini neden bağrına gömdün
Bir kerecik baksaydın aşk dolu gözlerle bana
Vermezdim seni ellere ölürdüm de yoluna
Seni tanımadan önce aşkı buldum sanırdım
Ne güzeller tanıdım hepsinin içi boştu
Peşlerinden gittiğim yollarında hepsi yokuştu
Sonunda çok yoruldum avucumda bomboştu
Seni gördüğüm anda canıma can kattın sen
Sanki mevsim değişti kışımı bahara çevirdin
Öylesine mutluydum ki gözlerine bakarken
Güler di gözlerinin içi benim resmim içindeyken
Şimdi uzaklardasın sen ben yaralıyım gönülden
İflah etmiyor gurbet hayalin gitmez gözümden
Kaderde ayrılık da varmış nereden bilirdim ki
Tanrı yazmış fermanını silmek mümkün mü
Ölesiye sevdim seni ben dönüşü yok bu yolun
Dön gel be güzelim yollarında hep gözlerim
Seni öyle çok özledim ki bitmiyor hiç hasretin
Rüzgar esiyor kokunu almıyorum nerelerdesin

NE AĞLARSIN BENİM ZÜLFÜ SİYAHIM